Seminarium. Genialne. Fińskie. Jasne zasady, jasne kryteria, komunikacja, uczciwość wobec psa. Te hasła można usłyszeć w rozmowie z niemal każdym trenerem, niestety dużo rzadziej widać je w praktyce. No, nie tym razem. Christa nie ściemnia, jest doskonałym praktykiem i trenerem: uważnym, skoncentrowanym, PAMIĘTAJĄCYM co robiła z każdym psem podczas poprzednich sesji, empatycznym i otwartym tak na człowieka jak i na psa.

Podczas seminarium nie narzuca się, pozwala człowiekowi być tym kim jest i towarzyszy mu podczas jego zmagań na placu boju oraz pomaga w określeniu celu pracy. Doskonale wie, czego chce, wie też czego nie chce i wymaga tego od siebie i od psa. Kiedy trzeba podnosi poprzeczkę, kiedy trzeba sugeruje powrót do detali. Ogrom jej doświadczenia widać min. w tym, jak szybko zauważa, czy dane ćwiczenie sypie się w sekwencji czy w detalach, z jaką lekkością rozbija je na części pierwsze i proponuje składanie na nowo tak, aby uzyskać pożądany efekt w łańcuchu. Nie wspominając o tym jak szybko diagnozuje typ psa, z jakim rozmawia na placu. Stosuje korekty, a jej wykonanie to majstersztyk. Generalnie należy do bardzo rzadkiego gatunku praktyków, odżegnujących się od teorii, a będących tak doskonałym w swojej pracy, że mogłaby znaleźć się w podręczniku ilustrującym co, jak i dlaczego działa. A co nie. Amen.

Kilka inspiracji z tych dwóch dni obediencowej uczty:

• Christa uważa, że problemy są świetne, cieszy się z pojawiających się błędów w treningach, bo pozwalają się rozwijać
• nie stosuje samokontroli w treningu; śmiała się, że jakoś poradziła sobie bez niej przez trzydzieści lat praktyki
• nie możemy upychać na siłę psa w ramki, do których nie pasuje, to człowiek musi dostosować swój plan treningowy i rozgrzewkę do psa
• nie waha się naprawdę intensywnie i entuzjastycznie chwalić psa, nawet jeśli należy do tych pobudliwych, tak samo nie waha się używać naprawdę dobrych nagród w odwecie za koronkową robotę
• podzieliła się spostrzeżeniem, które padało chyba na wszystkich seminariach prowadzonych przez Finów w Polsce (tych na których byłam ofc): u większości psów nadal jest przepaść pomiędzy treningiem detali, a treningiem zawodniczym, potrzebują zdecydowanie więcej treningów ukierunkowanych na zawody
• podkreślała rolę wytrwałości i pracowitości w praktyce sportowej: żeby znaleźć się w punkcie, w którym jest nie wahała się ćwiczyć więcej niż inni, wstawać wcześniej, trenować podczas gdy inni ludzie odpoczywali

I picture perfect, czym jest jasna komunikacja? Nie nagradzasz dziecka za to, że nie kradnie czegoś ze sklepu. To, że nie kradnie to norma, tak zostało wychowane i tak ma postępować niezależnie od stanu mentalnego;-)

Dlaczego tak krótko? A bo tutaj napisałam całkiem sporą relację z teorii, którą prowadziła podczas International Obedience Camp jesienią 2016. Miłej lektury 🙂

A tak podczas seminarium bawił się Świeżak ;-)))